Zoals je ziet is het in Frankrijk normaal om met massa's mensen tussen de wagens te lopen en daar compleet los te gaan, grappig om te zien!
De tweede week werd het opeens heel warm, echt zomer! Één dag was het zelfs 29 graden, heerlijk! ( dit was volgens mijn gast-vader nog steeds matig haha) Ik ben zoveel mogelijk tijd buiten geweest, van fietstochtjes tot picknicken tot barbeques, want dat kon nu ook weer! In het park naast mijn huis staan een heleboel grote barbeques met picknicktafels die je mag gebruiken. Was heel gezellig!
Één ding wat ik wel van thuis mis als het warm is is het strand. In de stad heb je wel zwembaden maar daar ga je niet zo snel een dag rondhangen (zou bijna dodelijk zijn met die hoeveelheid chloor hier). Woensdag was het zover, we gingen een dagje naar het strand! Ik ben met Hannah naar het plaatstje Collioure geweest, wat is dat mooi! Het ligt tegen de grens van Spanje en behoort tot de zonnigste streek van Frankrijk. Werkelijk een prachtig plaatsje en heerlijk genoten van de frisse zeelucht. In de zomer schijnt het er erg druk te zijn maar nu was het perfect. Na zolang in de stadslucht te hebben geleefd is het heerlijk om die frisse zeelucht in te ademen en even geen auto's te horen.
Het bleek trouwens ook een nationale vrije dag te zijn, wat betekent geen bus en metro. Iets waar ik 's ochtends bij de metro achter kwam, heel handig! Gelukkig had ik mijn fiets en ben ik heel hard naar Saint-Agne gecrosst waar onze covoiturageur op ons stond te wachten. Hij was heel aardig gelukkig, al werd zijn cd met spaanse muziek na 3 keer volledig geluisterd te hebben toch wel een beetje ergerlijk. Hij heeft voor ons zelfs 15 minuten omgereden om ons af te zetten op het strand zodat we niet met de trein hoefden. Op de terugweg hadden we bijna( op 3 minuten na) de laatste trein gemist terug naar Perpignan wat zou betekenen dat we een nachtje op het strand door hadden moeten brengen, iets wat eigenlijk ook niet heel vervelend klonk. Maar we hadden het gehaald en in Perpignan stond onze andere covoiturageur alweer op ons te wachten om terug naar Toulouse te gaan.
Terug in Toulouse stond ons nog een wandeltocht in de regen van 3 kwartier te wachten omdat de metro niet reed, iets waar we niet helemaal aan gedacht hadden. Het was al half 11 s'avonds dus dat was niet echt iets waar je dan op staat te wachten. Gelukkig kon ik bij Hannah blijven slapen en hoefde ik niet nóg een kwartier extra te lopen om thuis te zijn.
Echt een heerlijk dagje !
Heel vreemd om hier nog maar 3 weken te zijn, zo kort! Aan de ene kant heb best zin om weer thuis te zijn bij familie en vrienden maar qua land zou ik toch nog even voor Frankrijk kiezen. En ik heb hier al zoveel leuke mensen ontmoet die ik straks ook allemaal moet gaan missen. Het zal ook wel weer raar zijn om weer Nederlands te praten, in deze 8 maanden hier heb ik 1 keer nederlands gesproken en dat was waneer mijn ouders kwamen! Natuurlijk wel vaak op skype, maar dat is toch altijd anders. Het frans en engels voelt zo gewoon nu. We gaan er nog even drie leuke weekjes van maken met hopelijk tot snel weer!
Liefs, Willemijn
